Het is ondertussen alweer een dikke week geleden dat ik baby Thibeau -10 dagen later dan gepland- op de wereld zette. In tegenstelling tot mijn zwangerschap, was de bevalling behoorlijk snel achter de rug (de verdere details bespaar ik jullie. Wie wil horen hoe het eraan toe ging op het verloskwartier komt maar eens op babybezoek voor een verslag in geuren en kleuren).
Net zoals Alexander was ook Thibeau geen beeld van een kind vlak na de geboorte, maar uit ervaring weet ik inmiddels dat dat voor de volle 100% goed komt. Of moederliefde is gewoon stekeblind, dat kan ook. Natuurlijke schoonheid of niet, Thibeau blijkt een droom van een baby, die zo mogelijk nog makkelijker is dan zijn grote broer toen hij klein was. Lees: eet goed, slaapt nog beter en produceert tussendoor enkele behoorlijk schattige geluidjes. Voor de rest hebben we er zo weinig omkijken naar baby T. dat Mattie en ik ons soms afvragen of we het kind nu eigenlijk wel genoeg aandacht geven. Laat ons vooral hopen dat dat zo blijft, en dat ik het door dit neer te schrijven niet voor eens en altijd om zeep geholpen heb.
Let’s get down to business, met een goede dosis babyfoto-spam!
Alexander ontmoet ‘baby broer Pipo’ voor de eerste keer, en is meteen superlief voor hem. Aan de uitspraak van de naam hebben we nog een beetje werk.
’t Kinds slaapt momenteel een 22-tal uren op een dag, een foto met open ogen nemen is dus quasi onmogelijk.
Met een Lego-fan als Mattie in huis moest er absoluut iets in Lego gemaakt worden voor de presentatie van de doopsuiker. Een goede vriend van ons maakte deze prachtige vos, waar alle bezoekers op onze ziekenhuiskamer -verpleging inclusief- zwaar van onder de indruk waren.
De positie waarin ik Alexander meermaals per dag aantref.
Dat ik twee behoorlijk schattige kinderen heb.
Oh wat een lieve foto’s! Fijn voor jullie dat de bevalling vlot verlopen is en dat hij het zo goed doet, well done! x
Wat een dotje! Gefeliciteerd met dit mooie manneke.
Aaaaah wat een baby cuteness! Gefeliciteerd met jullie 2 knappe zonen!