Hoewel Alexander geen megafan is van eten in het algemeen (serieus, met een pannenkoek kun je het kind geen plezier doen) houdt hij wel van koken en bakken. Omdat ik nog een andere zoon in huis heb die wél van eten houdt (soms zelfs iets teveel) waag ik me samen met Alexander alsnog regelmatig aan verschillende bakactiviteiten. Toen we van Lilliputiens hun keukencollectie voor kleine chefs mochten testen gingen we daar dan ook wat graag op in.
Wij gingen aan de slag met het kookboek en bakten de chocoladetaart van Alice. Het kookboek van Lilliputiens is trouwens een echte aanrader. Gemaakt van stevig karton dat behoorlijk spatproof is, en voorzien van tekeningetjes die het zelfs de kleinste chefs makkelijk maakt om een smakelijk dessert op tafel te toveren.
Met de eierscheider (in grappige haantjesvorm!) kunnen zelfs de meest onhandige kindervingertjes makkelijk eiwit van eigeel scheiden. De spatel is dan weer stevig genoeg om met beide handen stevig vast te grijpen voor extra stabiliteit bij het roeren.
Zoals je ziet ook heel erg likbaar 😉
Geduld is niet meteen één van Alexanders grootste talenten. Tijdens het bakken stond hij dus regelmatig voor de oven te trippelen, in de hoop dat zijn taart er snel uit mocht!
De taart, vers uit de siliconen bakvorm. Dat verwijderen ging trouwens verrassend vlotjes. Ik had gevreesd dat er een deeltje van het gezicht zou blijven plakken aan de bakvorm, maar niets was minder waar. In een handomdraai had ik de taart uit de vorm verwijderd.
Een taart is geen echte taart, tenzij er een mierzoet laagje felgekleurd glazuur op zit. Of dat is tenminste de mening van Alexander. En dus ging ik aan de slag met poedersuiker en voedingskleurstof om onze taart een opvallend kleurtje te geven. Zoals je ziet kunnen mijn glazuurkunsten nog heel wat oefening gebruiken. Dat gezegd zijnde: met of zonder glazuur is deze taart superlekker!
Geef een reactie